Fe ddônt yn ôl

Fe ddônt yn ôl i’w gwâl,

Y rhai anniddig,

All angau ddim mo’u dal

Ond am ychydig

I gwblhau eu taith

Ni chawsant gyfle;

Gadawsant dwrn o waith,

Mil dyletswydde.

Nid pan fo’r haul yn dân

Y dônt i’n ceisio,

Na phan fo’n wyll achlân

Na phryd noswylio.

Ond dônt pan fo hi’n nos

A’r byd yn cysgu,

Heb nef mewn tref na rhos

Yn gallu’u tarfu.

Pan fydd meddyliau’r llawr

Yn rhydd i deithio,

Pan fydd tywyllwch mawr

Fe gânt gymuno.

Fe’u gwelais lawer gwaith

A hwythau weithiau

Yn diodde’r boen a’r graith

A’u rhoes i angau.

Bryd arall buont lon

A chawsom sgwrsio

Heb arwydd o un don

Yn dod i’w suddo.

Ond buan daw y dydd

A’i oriau meithion

Ac yna ffônt yn rhydd

O fyd y caethion.